چاپ مقاله مشترک دکتر سلیمی و دکتر امانی

مقاله مشترک دکتر احمد سلیمی (دانشیار سم شناسی) و دکتر مجتبی امانی (استاد بیوفیزیک) با عنوان Crocin and gallic acid attenuate ethanol-induced mitochondrial dysfunction via suppression of ROS formation and inhibition of mitochondrial swelling in pancreatic mitochondria در مجله Molecular and Cellular Biochemistry با ضریب تأثیر 3/500 به چاپ رسید. لازم به ذکر است دکتر احمد سلیمی به عنوان نویسنده اول و مسئول و دکتر امانی به عنوان نویسنده مسئول در این مقاله مشارکت داشته‌اند. مجله مذکور توسط  Springer Nature منتشر شده و در پایگاه‌های اطلاعاتی Pubmed , ISI و Scopus نمایه می‌شود.

قرار گرفتن در معرض مزمن / شدید با اتانول، با خطر ابتلا به دیابت نوع 2 به دلیل اختلال عملکرد سلول های β مرتبط است. گزارش شده است که اتانول می تواند به طور مستقیم یا غیرمستقیم با دخالت در میتوکندری ها استرس اکسیداتیو را القا کند. در این مطالعه، هدف ما بررسی اثرات محافظتی کروسین / گالیک اسید / ال-آلیین به عنوان آنتی اکسیدان های طبیعی به طور جداگانه بر آسیب میتوکندری ناشی از اتانول بود. میتوکندری های سالم با سانتریفیوژ افتراقی از پانکراس جدا شدند و مستقیماً با غلظت های سمی اتانول (8٪ v/v) در حضور غلظت های مختلف کروسین/گالیک اسید/ ال-آلیین (100، 500 و 1000 میکرومولار) تیمار شدند. بیومارکرهای سمیت میتوکندری از جمله فعالیت سوکسینات دهیدروژنازها (SDH)، گونه‌های فعال اکسیژن (ROS)، پتانسیل غشای میتوکندری (MMP)، تورم میتوکندری، پراکسیداسیون لیپیدی و محتوای گلوتاتیون مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که میتوکندری های جدا شده از پانکراس موش صحرایی تحت تیمار 8 درصد با اتانول به مدت 1 ساعت منجر به کاهش قابل توجهی از فعالیت SDH به 81.34 ± 3.48 درصد، افزایش قابل توجهی در تشکیل ROS، تولید MDA، تورم میتوکندری و فروپاشی MMP شد. در بین سه ترکیب طبیعی آزمایش شده، تیمار با کروسین و اسید گالیک به طور قابل توجهی تغییرات شاخص های فوق را معکوس کرد و منجر به افزایش فعالیت SDH، بهبود فروپاشی MMP و مهار تورم میتوکندری و کاهش تشکیل ROS و استرس اکسیداتیو در میتوکندری های جدا شده از پانکراس شد. . این مطالعه نشان داد که کروسین و اسید گالیک اثرات محافظتی مستقیمی بر آسیب‌های میتوکندری ناشی از اتانول در میتوکندری‌های جدا شده از پانکراس دارند و این ترکیبات طبیعی می‌توانند به عنوان عوامل محافظ میتوکندری در پیشگیری از  آسیب های سلول‌های β پانکراس و اثر دیابت زایی ناشی از اتانول توسعه یابند.